Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
Speaking Parseltongue

Artykuł na Medal Wężousty

Wężousty (ang. Parseltongue) — człowiek, który zna mowę węży. Osoby obdarzone tą umiejętnością często na początku porozumiewają się z gadami nieświadomie. Ludzie nieposiadający tego daru słyszą jedynie niezrozumiałe syczenie.

Charakterystyka[]

Mowa wężów Harry

Harry przemawiający w mowie wężów do węża

Wężouści są w stanie komunikować się przenikliwymi sykami z wężami, które w ich głowie układają się w słowa. Oprócz przekazywania informacji wężom, posługujący się tą mową mogą w pewien sposób kontrolować te zwierzęta. Język ten brzmi tak samo dla ogółu wszystkich tych gadów: zarówno dla zwykłej żmii, jak i bazyliszka. Ludzie, którzy nie rozumieją mowy wężów, słyszą tylko i wyłącznie dziwny syk, który sprawia, że czują się nieprzyjemnie i nieswojo. Wyjątkiem wśród czarodziejów, którzy nie potrafią się posługiwać mową węży, natomiast ją rozumieją jest Albus Dumbledore. Dwaj czarodzieje, którzy są wężouści mogą także posługiwać się tą mową między sobą. Z początku używanie tej zdolności może być trudne, jednak czarodzieje, którzy wiele ją ćwiczą, mogą zupełnie płynnie i bez zastanawia się nią posługiwać. Na przykład Harry, kiedy odkrył, że jest wężousty musiał się skupiać na tym, aby wykrzesać w sobie syk w mowie węży, natomiast Gauntowie, którzy rozmawiali w ten sposób między sobą osiągnęli ten poziom, w którym rozmawiali w tym języku bez zająknięć. Należy też zauważyć, że dla osoby wężoustej, mowa wężów jest tak jasna, że kiedy ją usłyszy, często nie orientuje się czy to mowa wężów czy normalny język. Bathilda Bagshot okupowana przez Nagini mówiła do Harry'ego wężowymi sykami, a chłopak nie spostrzegł się, że to tak naprawdę nie jest ludzka mowa.

Księga

Wężoustość to umiejętność, która jest generalnie przekazywana z pokolenia na pokolenie i bardzo rzadka. Słynął z niej Salazar Slytherin, a ród Gauntów poprzez pokrewieństwo z tym czarnoksiężnikiem posiadał tę zdolność. Harry, kiedy Voldemort został pokonany, przestał rozumieć mowę węży i nie mógł się już nią posługiwać. Słowa, które miały dla niego znaczenie jeszcze niedawno, teraz były tylko niezrozumiałym sykiem, tak jakby rzucono na chłopaka Obliviate.

Co ciekawe jednak dało się wyuczyć tej umiejętności osobom trzecim – Ron Weasley dokonał tego w 1998 roku, tylko na podstawie słuchania, jak językiem tym posługuje się Harry. Różnica była jednak taka, że rudzielec tylko naśladował tę mowę, za to Potter posługiwał się nią zupełnie bez nauki i instynktownie.

Reputacja[]

„Każdy czarodziej znający język wężów powinien zostać objęty śledztwem ze strony odpowiednich służb. Każdy, kto potrafi porozumiewać się z wężami, wzbudziłby we mnie głębokie podejrzenia, jako że węże używane są w najgorszych rodzajach czarnej magii, a historycznie zawsze były związane z czarnoksiężnikami i innymi złoczyńcami.”

Posługiwanie się mową wężów jest w społeczeństwie odbierane bardzo prosto: jako jedna z cech czarnoksiężnika. Nic zresztą dziwnego, że taki stereotyp istniał skoro wężousty był zarówno Slytherin, jak i Voldemort czy też Herpon Podły. Kiedy Rita Skeeter w 1994 roku ujawniła, że Harry jest wężousty, część magicznego społeczeństwa nabrała podejrzeń, co do chłopaka. Sam Korneliusz Knot w rozmowie z Albusem Dumbledore'em zapytał się, czy naprawdę mądrą rzeczą jest ufać komuś, kto potrafi rozmawiać z wężami.

W serii[]

Harry Potter jako wężousty[]

Harry i wąż

Rozmowa Harry'ego z wężem, w 1991 roku

Harry Potter nie urodził się z umiejętnością władania mową węży. Wszczepiona została mu ona 31 października 1981, wtedy, kiedy Tom Marvolo Riddle przekazał niechcący część swojej duszy Harry'emu i uczynił go horkruksem.

Harry po raz pierwszy, nie zdając sobie jeszcze wówczas sprawy z tego co robił użył mowy wężów w Zoo w Surrey w 1991 roku, kiedy pojechał tam z okazji urodzin Dudleya Dursleya. Dudley był zdenerwowany, że wielki wąż boa dusiciel nie chcę się ruszyć, a jednak Harry skłonił go do powstania. Wąż mrugnął do chłopca, a następnie uciekł ze swojego terrarium, ponieważ Harry w niekontrolowanym przypływie mocy spowodował, że szyba od klatki znikła. Boa dusiciel wydostał się na wolność, siejąc panikę wśród turystów. Na odchodnym syknął do Harry'ego, że dziękuje i wraca do Brazylii. Wydarzenie to nie skłoniło Harry'ego do wielkich refleksji, bardziej zdziwiony był znikającą szybą. Nie sądził, że w istocie rozmawiał z wężem.

Umiejętność mowy wężów Harry'ego stała się bardzo ważna dopiero rok później. W 1992 roku rozpoczęły się napaści na uczniów z mugolskim rodowodem przez potwora z Komnaty Tajemnic. W tym samym czasie, dla rzekomej obrony przed tymi atakami powstał Klub pojedynków prowadzony przez popularnego w świecie czarodziejskim publicystę oraz nauczyciela obrony przed czarną magią, Gilderoya Lockharta. Harry został tam skonfrontowany z Draconem Malfoyem, który rzucił zaklęcie Serpensortia i wyczarował węża. Stworzenie natychmiast skierowało się do Justyna Finch-Fletchleya. Harry nieświadomie użył mowy wężów, kiedy przestrzegł węża, żeby nie atakował Justyna. Zgromadzeni wokół uczniowie sądzili jednak, że Harry szczuje zwierzę na Puchona, ponieważ tak z boku to wyglądało. Od razu rozpowszechniła się plotka, że to Harry jest dziedzicem Slytherina, ponieważ mowa wężów była jego charakterystyczną umiejętnością. Chłopak nie był świadomy, że syczał w języku węży. Cały czas słyszał w szkolnych korytarzach groźby bazyliszka – wielkiego węża z Komnaty Tajemnic. Powiedział o tym swoim przyjaciołom, a Hermiona korzystając ze swojej inteligencji połączyła fakty i odgadła jakie stworzenie sieje grozę wśród mugolskiej części Hogwartu. Pierwsze kontrolowanie użycie mowy wężów nastąpiło pod koniec roku, kiedy Harry i Ron Weasley przy pomocy wskazówek, które znaleźli w spetryfikowanej ręce Hermiony Granger znaleźli lokalizację Komnaty Tajemnic w łazience Jęczącej Marty. Harry zasyczał „otwórz się” i spowodował otwarcie się tajemnego przejścia. W środku dowiedział się, że w istocie dziedzicem jest Lord Voldemort. Gryfon pokonał jednak Bazyliszka oraz uratował Ginny Weasley.

Kiedy Harry był na czwartym roku, Rita Skeeter podała wiadomość, że Harry jest wężousty do wiadomości publicznej. Umiejętność ta miała w opinii publicznej złą sławę, dlatego też pogorszyła reputacją Harry'ego.

Po raz kolejny w praktyce Harry użył mowy wężów podczas poszukiwania horkruksów, kiedy powinien być w siódmej klasie Hogwartu. Otworzył on wówczas Medalion Salazara Slytherina za pomocą mowy wężów, aby zniszczyć horkruks.

Po wydarzeniach z Zakazanego Lasu, kiedy Voldemort zniszczył swoją cząstkę w Harrym, chłopak przestał rozumieć mowę wężów i czuł się z tym bardzo dobrze[1].

Mowa wężów w rodzinie Slytherina[]

NaginiDH

Pierwszy, historycznym wręcz posiadaczem umiejętności rozmowy z wężami był Salazar Slytherin, założyciel jednego z domów w Hogwarcie. Mowy wężów używał z pewnością do komunikacji z bazyliszkiem, prastarym potworem, którego osadził w stworzonej przez siebie Komnacie Tajemnic.

Mowa wężów była bardzo ważnym elementem w rodzinie Gaunt, w której była to umiejętność dziedziczna, przekazywana z dziecka na dziecko począwszy od wielkiego przodka, Salazara Slytherina. Izolda Sayre, jedna z założycielek Ilvermorny, której matka pochodziła z rodu Gauntów również rozumiała mowę wężów. Kiedy była w Ameryce, spowodowało to niezwykłą więź z rogatym wężem, z którego rogu w późniejszym czasie Izolda zaczęła produkować rdzenie do różdżek. W 1700 roku żył także Corvinus Gaunt, również wężousty wiedział o tajemnicy Komnaty Tajemnic i był odpowiedzialny za odpowiednie ukrycie tego sekretu w dobie instalowania w Hogwarcie kanalizacji.

Członkowie rodziny Gauntów porozumiewali się mową wężów na co dzień, a było to o tyle wygodne, że nie słyszalne dla ludzi z zewnątrz. Swoje przywiązanie do wężów oraz mowy, Gauntowie zamanifestowali także przybijając przedstawiciela tego gatunku do swoich drzwi wejściowych.

Pieśń Morfina Gaunta do żmiii[]

Morfin Gaunt

Morfin Gaunt zwracał się w języku wężów nawet do tych, którzy jej nie znali

„Posycz sobie mała żmijko
wij się, żmijko, wij
bądź milutka dla Morfina
bo cię przybije do drzwi”
— Piesń nucona w mowie wężów przez Morfina Gaunta do małej żmiii w domu Gauntów w 1925 roku[źródło]

Lord Voldemort[]

Mowa wężów było bardzo ważną cechą Toma Marvolo Riddle'a. Już za czasów szkolnych odkrył w sobie tę umiejętność i otworzył Komnatę Tajemnic w celu eksterminacji uczniów mugolskiego pochodzenia z pomocą kontrolowanego przez niego bazyliszka. Ataki trwały do czasu śmierci dziewczyny – Marty Warren. Voldemort bojąc się zamknięcia szkoły, przestał rozmawiać w mowie węży z bazyliszkiem i zamknął Komnatę. W 1992 roku powrócił do tego pomysłu ponownie ją otwierając poprzez Ginny Weasley. Korzystając ze swojego dziennika, opętał dziewczynę, która zrobiła wszystko, co Voldemort jej kazał. Pod jego wpływem, syczała w mowie wężów, mimo że jej nie znała. Riddle prawie zabił dziewczynę, a zawdzięczała ona życie tylko szybkiej i właściwej reakcji Harry'ego Pottera. Lord Voldemort świadomy tego, że bycie wężoustym to rzadki dar, użył tej zdolności jako dodatkowe zabezpieczenie Medalionu Salazara Sltherina - horkruks otworzył się dopiero wtedy, gdy Harry przemówił do niego w mowie wężów, umożliwiając jego zniszczenie.

Tom Marvolo Riddle porozumiewał się w mowie wężów z Nagini, swoim wężem, którego uczynił horkruksem.

Inni wężouści[]

KomnataTajemnic

Ron otwierający Komnatę Tajemnic

Za kulisami[]

  • W 1997 roku w Dolinie Godryka, Bathilda Bagshot, którą opanowała Nagini zasyczała do Harry'ego w mowie wężów: chodź. Chłopak zrozumiał komendę, a nawet nie zorientował się, że to mowa wężów, a nie normalne słowa. Syk natomiast usłyszała stojąca obok Hermiona Granger, ale o dziwo nie zareagowała. Jedyne co zrobiła to poszła za Harrym, który skierował się w miejsce wyznaczone przez Bathildę.
  • W pierwszym filmie, Harry rozmawia z birmańskim pytonem, a nie boa dusicielem.
  • W filmie mowa wężów przedstawiana jest jako syk, zazwyczaj nie przetłumaczony na normalny język. W polskiej wersji słyszalne dla widza były głosy dochodzące z Komnaty Tajemnic („rozszarpie cię, zabije”) Poza tym kiedy Voldemort rozmawiał z Nagini w ostatnim filmowym epizodzie, mowa wężów była przetłumaczona – albo wąż rozumiał zdania Voldemorta w ludzkiej mowie.
  • Możliwe jest, że mowa węży jest inna dla każdego realnego języka. Na przykład wąż z zoo użył portugalskiego słowa „amigo”. Możliwe jednak, że rozumienie węży to uniwersalna umiejętność dla każdego języka – tego nie wiemy.
  • Ron Weasley, mimo, że nie miał daru wężoustych do posługiwania się tym językiem, w 1998 roku, podczas bitwy o Hogwart użył mowy węży do otwarcia Komnaty Tajemnic. Jak wyjaśnił Hermionie Harry często mówił w mowie węży przez sen, co pozwoliło mu, by samemu się również nauczyć tego języka.

Występowanie[]

Voldemort-Nagini

Voldemort i Nagini, którą czarnoksiężnik całkowicie kontrolował

Przypisy

Advertisement