Webster Boot

Szablon:Postać Webster Boot — czarodziej nieznanego statusu krwi, urodzony około 1620 roku; jeden z czterech założycieli Szkoły Magii i Czarodziejstwa Ilvermorny i protoplasta domu Wampus.

Biografia

Webster urodził się około 1620 roku w Irlandii. Miał starszego o dwa lata brata, Chadwicka. We wczesnym dzieciństwie, razem z rodziną udał się w podróż do Nowego Świata z Kolonią Plymouth w poszukiwaniu przygód.

Pewnego dnia, rodzina Bootów wybrała się na spacer do lasu, gdzie została napadnięta przez nieznane przez siebie stworzenie o nazwie przyczajacz. Rodzice braci Bootów podjęli walkę, ale nie znając przeciwnika zostali zgładzeni. Chadwick i Webster ocaleli i wkrótce zostali uratowani przez Izoldę oraz Williama z gatunku pukwudgie. Izolda zajęła się chłopcami i pomogła im wrócił do pełnego zdrowia. W międzyczasie poznała Jamesa Stewarda, który pochował rodziców Bootów, a następnie zabawiał się z maluchami. Pomógł także zbudować dom, który Izolda nazwała Ilvermorny (na cześć swojej starej chatki, w której mieszkała z rodzicami w dzieciństwie). Bracia Chadwick i Webster zostali adopcyjnymi synami Izoldy i Jamesa, którzy się po jakimś czasie pobrali i zamieszkali wszyscy razem w owym domku.

Izolda opowiadała Chadwickowi i Websterowi bardzo wiele historii na temat Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Sama tam nie uczęszczała, ale mówiła to, co zapamiętała z opowieści swojej ciotki. Chadwick bardzo pragnął chodzić do Hogwartu, ale ani Izolda, ani James nie mogli sobie pozwolić na powrót na Wyspy Brytyjskie. Kobieta obiecała braciom, że w dniu ich jedenastych urodzin dostaną swoje własne różdżki i rozpoczną naukę w domu. Bootowie nalegali także na stworzenie czterech domów, na wzór Hogwartu, po jednym dla Chadwicka, Webstera, Izoldy i Jamesa. Zdecydowali, że ich nazwy zaczerpną od swoich ulubionych stworzeń. Webster wybrał Wampusa, a także nieświadomie przekazał do niego część swojego charakteru.

Postanowienie zdobycia różdżek dla adopcyjnych synów kobieta zrealizowała wykonując razem z Jamesem jedną z jesionu kolczastego i rogu rogatego węża. Była to potężna różdżka otwierająca przed tą dwójką karierę twórców różdżek. Chadwick dostał ją na jedenaste urodziny i rozpoczął naukę. Dwa lata później Webster mógł poszczycić się podobną różdżką, wykonaną z tego samego, bardzo silnego rdzenia. Wkrótce szkoła zaczęła się rozrastać. Przyłączali się do niej m.in. ludzie z pobliskich indiańskich plemion, którzy chcieli przekazać swoją magiczną wiedzę w zamian za nauczenie ich techniki wytwarzania magicznych różdżek. W 1634 roku w szkole było już tyle uczniów, że odbywały się w niej zawody między domami.

Atak Gormlaith Gaunt na Ilvermorny

Kiedy Webster miał czternaście lat, na Ilvermorny napadła Gormlaith Gaunt, ciotka Izoldy. Zamierzała zniszczyć dopiero co utworzoną szkołę, kierując się swoim fanatycznym zapatrzeniem w czystość krwi i nienawiścią kierowaną do mugoli. Za cel postanowiła sobie zgładzenie Izoldy i Jamesa oraz odebranie im nowo narodzonych córeczek: Marthy i Rionach.

Gormlaith rzuciła na dom Ilvermorny starożytne zaklęcie dezaktywujące różdżkę Salazara Slytherina, a następnie rzuciła urok wprawiający Izoldę i Jamesa w bardzo głęboki, magiczny sen. Nie wiedziała jednak o istnieniu Chadwicka i Webstera Bootów, dlatego w żaden sposób im nie przeszkodziła, a nawet przypadkowo pomogła. Jej urok wypowiedziany w mowie węży, którym dezaktywowała różdżkę Slytherina wykonaną z rdzenia bazyliszka, pobudził różdżki Bootów wykonane z rogu innego węża. Przedmioty te, czując zagrożenie dla swoich właścicieli, zaczęły wykonywać takie same odgłosy, jakie zwykł wydawać wąż w chwilach niebezpieczeństwa.

Chadwick i Webster obudzili się i wyskoczyli natychmiast z łóżka. Izolda nigdy nie opowiadała im o Gormlaith, jednak Chadwick słyszał parę razy, jak adoptowana matka mówiła o niej do Jamesa. Kiedy zobaczył przez okno, że czarownica skrada się do ich posiadłości, zdecydował się ją powstrzymać, a Webstera wysłał po rodziców.

Chadwick bez strachu podjął pojedynek z Gormlaith. Po pięciu minutach wymieniania się zaklęciami, czarownica musiała przyznać, że chociaż była potężniejsza, chłopak naprawdę był dobrze wyszkolony. W pewnym momencie stwierdziła, że szkoda by było, gdyby zabiła tak utalentowanego czarodzieja czystej krwi, więc posyłając na niego urok, który miał zniewolić mu umysł, spytała się o jego pochodzenie. Webster tymczasem nie mógł dobudzić zaklętych magicznie rodziców i przybiegł pomóc Chadwickowi. Chłopcy byli w przewadze liczebnej, a rdzenie ich różdżek połączyły się i ich moc wzrosła dziesięciokrotnie. Gormlaith była jednak nadal bardzo niebezpieczna. Pojedynek osiągnął niewyobrażalne rozmiary, aż Webster i Chadwick zostali wepchnięci do środka Ilvermorny.

Gormlaith weszła do posiadłości, a Rionach i Martha zaczęły płakać. Dopiero to obudziło Jamesa i jego żonę. Czarownica próbowała unieszkodliwić Gormlaith, która już kierowała się w stronę Rionach i Marthy, aczkolwiek gdy tylko machnęła różdżką, odkryła, że jest ona bezużyteczna jak zwykły patyk. Gormlaith więc bez żadnego oporu mogła przejść, a także ustawić Bootów i Izoldę, tak aby słyszeli krzyk maluchów. James natomiast ustawił się obok łóżeczka, gotowy bronić dzieci własnym ciałem. Izolda myśląc, że wszystko jest już stracone, wołała w panice imię swojego ojca, Williama. Zamiast ojca, pojawił się jednak jej stary przyjaciel, pukwudgie William. W porę przebił Gormlaith zatrutą strzałą i uratował rodzinę od niechybnego końca.

Przed utworzeniem MACUSA (Magiczny Kongres Stanów Zjednoczonych Ameryki) w Nowym Świecie brakowało czarodziejskich służb kontrolujących przestrzeganie prawa. Webster Boot został kimś, kogo dzisiaj moglibyśmy nazwać „aurorem do wynajęcia”. Podczas eskortowania pewnego szczególnie paskudnego czarnoksiężnika do Londynu, Webster poznał młodą szkocką czarownicę pracującą w Ministerstwie Magii, w której od razu się zakochał. Doprowadziło to do powrotu rodziny Bootów do swojego rodzinnego kraju. Potomkowie Webstera kształcili się w Hogwarcie.

Występowanie

• Pottermore