Można oczywiście edytować drobne błędy interpunkcyjne i ortograficzne (jeśli takie występują).
Wiedza tajemna o różdżkach (ang. Wandlore) — starożytna, złożona i tajemnicza gałęź magii zajmującą się historią, możliwościami i działaniem różdżek, quasi-świadomych magicznych narzędzi używanych przez czarodziejów i czarownice do rzucania zaklęć. Wiedza tajemna o różdżkach była dokładnie studiowana przez wytwórców różdżek, takich jak Garrick Ollivander czy Mykew Gregorowicz[1].
Nauka o różdżkach[]
Początki[]
Najprawdopodobniej wiedza tajemna o różdżkach została pierwszy raz przebadana przez starożytnych czarodziejów ponad dwa tysiące lat temu. Można to wywnioskować z napisu, znajdującego nad drzwiami sklepu Ollivanderów, który brzmiał: „OLLIVANDEROWIE: WYTWÓRCY NAJLEPSZYCH RÓŻDŻEK OD 382 R. PRZED NOWĄ ERĄ”[2]. Na początku istnienia świata magii, magiczne moce różdżek były odkrywane i badane przez wiele wieków, zanim dokładnie poznano ich magiczną naturę. Wszystkie odkrycia mogły być wówczas spisywane, podobnie jak wiele innych tajemnic świata magii, które posiadały oddanych i wybitnych odkrywców. Podobnie jak inne gałęzie magii, z biegiem czasu również wiedza tajemna o różdżkach było coraz lepiej rozumiana i rozwijana przez czarodziejów.
Studiowanie wiedzy tajemnej[]
Po ukończeniu edukacji w szkole magii absolwenci, którzy swoją przyszłość wiązali z wytwórstwem różdżek, musieli najprawdopodobniej pobierać dalszą naukę u wykwalifikowanych wytwórców różdżek. Dzięki temu, mogli oni studiować tajemną wiedzę o różdżkach u boku specjalistów w tej dziedzinie. Istnieje również możliwość, że odbywały się spotkania, na których nauczano wiedzy tajemnej o różdżkach. Niezależnie od tego w jaki sposób wiedza tajemna była studiowana, najważniejsze było bardzo dobre zrozumienie tej gałęzi magii, gdyż tylko w ten sposób możliwe było nabycie umiejętności wykwalifikowanego wytwórcy różdżek.
W komentarzu do Baśni Barda Beedle'a, Albus Dumbledore wspomniał, że posiadał wiedzę tajemną o różdżkach[3].
Złożoność[]
W 1998 roku Garrick Ollivander wyjawił Harry'emu Potterowi, że wiedza tajemna o różdżkach jest niezwykle złożona i tajemnicza; nawet najzdolniejsi i wykwalifikowani czarodzieje nie byli w stanie w pełni jej zrozumieć. Sam Ollivander wyznał, że nie do końca rozumiał zjawisko Priori Incantatem, czyli reakcji odmówienia posłuszeństwa dwóch różdżek o bliźniaczych rdzeniach zmuszonych są do walki przeciwko sobie, ani dlaczego różdżka Harry'ego Pottera zniszczyła różdżkę Lucjusza Malfoya, gdy Harry został zaatakowany przez Lorda Voldemorta podczas Bitwy nad Little Whinging. Różdżka Harry'ego, rozpoznając Voldemorta jako wroga (w wyniku Priori Incantatem w 1995 roku) i czując zagrożenie, zadziałała sama, wyczarowując pióropusz złotego ognia w stronę Voldemorta i pokonała różdżkę, którą Voldemort pożyczył od Lucjusza Malfoya[4].
Różdżki wybierały czarodzieja lub czarownicę w sposób nieoczekiwany i nieprzypadkowy[1][2]. Istniało wiele starożytnych mitologii dotyczących różdżek, a także szeroko rozwinęła się wiedza botaniczna dotycząca mocy i natury drewna oraz innych naturalnych elementów różdżek.
Różdżki Harry'ego Pottera i Voldemorta[]
Różdżka Harry'ego Pottera została wykonana z ostrokrzewu, posiadając jako rdzeń pióro feniksa[2]. W wielu starożytnych i współczesnych odniesieniach historycznych, wiecznie zielone drzewo ostrokrzewu reprezentowało życie i było uważane za doskonałego strażnika i obrońcę przed truciznami, błyskawicami oraz innymi czarami. Pióro feniksa reprezentowało odnowę życia, czego Harry Potter wielokrotnie doświadczył, nawet wtedy, gdy inni myśleli, że powinien już nie żyć. Drewno jego różdżki było również takie samo, jak drewno reprezentujące miesiąc jego urodzenia w kalendarzu celtyckim, który utożsamiał ostrokrzew z odwagą i bitwą pomiędzy władcami [5].
Natomiast różdżka Lorda Voldemorta wykonana była z cisu, a jej rdzeniem również było pióro feniksa[2]. Cis wspominany był w najstarszych legendach Wielkiej Brytanii, w których czczony był przez Druidów. Miał on właściwości trujące i powodował śmierć bydła. Tak więc mógł on być analogią do żądzy śmierci prezentowanej przez samego Voldemorta. Pióro feniksa może natomiast reprezentować obsesję Voldemorta na punkcie ratowania własnego życia. Stworzył horkruksy, aby móc odrodzić się za każdym razem, gdy zostanie zabity.
Inne przykłady[]
- Różdżka Dracona Malfoya: Różdżka Dracona Malfoya była wykonana z głogu[1]. Według danych botanicznych i historycznych kwiaty głogu miały zapach śmierci lub rozkładającego się mięsa. Głóg (ang. Hawthorn) był także celtyckim (drzewnym) znakiem zodiaku (13 maja - 9 czerwca) Dracona Malfoya, który swoje urodziny obchodził 5 czerwca[6].
- Różdżka Hermiony Granger: Różdżka Hermiony Granger była wykonana z drewna winorośli, również przypisywanego miesiącowi jej urodzenia w kalendarzu celtyckim (2 września - 29 września). Celtowie kojarzyli winorośl z równonocą jesienną i introspekcją własnych myśli.
- Pierwsza różdżka Rona Weasleya: Pierwsza różdżka Rona Weasleya wykonana była z drewna jesionu i również odpowiadała jego celtyckiemu zodiakowi (18 lutego - 17 marca), który wiązał jesion z równowagą.
- Czarna Różdżka: Czarna Różdżka była wykonana z czarnego bzu. Według tradycji czarny bez był symbolem smutku i śmierci. Według części wierzeń mitologicznych czarnemu bzu przypisywano moc odpędzania złych duchów i ochrony przed czarownicami. W kalendarzu celtyckim Czarny Księżyc oznaczał najciemniejsze dni w roku i był kojarzony ze śmiercią, regeneracją, transformacją i podziemiem[5].
Inne właściwości różdżek mogą również ujawniać osobliwe aspekty charakteru ich właścicieli. Przykładowo Ollivander opisał różdżkę Bellatrix Lestrange jako „sztywną”, co odpowiada nieustępliwemu charakterowi Bellatriks, różdżkę Petera Pettigrew jako „kruchą”, co symbolizuje łatwe poddawanie się zmiennym sytuacjom, a różdżkę Draco Malfoya jako „odpowiednio giętką”, reprezentującą zmienność charakteru Malfoya[1]. Innym przykładem może być długość różdżki. Różdżka Rubeusa Hagrida była jedną z najdłuższych znanych różdżek, liczyła 16 cali i reprezentowała jego półolbrzymią krew, natomiast różdżka Dolores Umbridge była szczególnie krótka (8 cali) i odpowiadała stosunkowo niskiemu wzrostowi samej Umbridge.
Część różdżek mogła również odpowiadać umiejętnościom danego czarodzieja w określonej dyscyplinie magicznej. Na przykład różdżka Jamesa Pottera była szczególnie przystosowana do transmutacji[2]. Prawdopodobnie było to spowodowane różną elastycznością różdżek, które dostosowywały się do osobliwych ruchów, w zależności od szczególnych predyspozycji czarodzieja.
Wytwórstwo różdżek[]
Poprzez studiowanie wiedzy tajemnej o różdżkach, przyszły wytwórca mógł poznać starożytne tajemnice tworzenia różdżki, składającej się z czterech głównych elementów: drewna, rdzenia, długości i elastyczności. Żaden z tych pojedynczych aspektów różdżki nie powinien być jednak rozpatrywany oddzielnie od innych.
Drewno różdżki[]
Podobnie jak tylko nieliczni ludzie rodzili się z darem magii, tak tylko nieliczne drzewa dawały drewno odpowiedniej jakości do tworzenia różdżek. Można założyć, że nie istniała możliwość wykonania różdżki z przypadkowo znalezionego kawałka drewna. Rozpoznanie drewna odpowiedniego do stworzenia różdżki wymagało wielu lat doświadczenia od wytwórcy różdżek. Ciekawostką jest, że nieśmiałki, będący strażnikami drzew, wybierały do życia jedynie drzewa, posiadające drewno o odpowiedniej jakości do tworzenia różdżek.
Różnorodność gatunków drewna niosła ze sobą specyficzne "osobowości", co sprawiało, że różdżki skłaniały się ku czarodziejom o zbieżnych cechach charakteru. Przykładowo, różdżka wykonana z cyprysu doskonale harmonizowała z osobą o szlachetnym usposobieniu, gotową poświęcić się bohatersko dla innych. Różdżka sosnowa z kolei skłaniała się ku samotnikowi o niezależnym i intrygującym charakterze, podczas gdy jodłowa preferowała czarodzieja o pewnym i stanowczym podejściu, odznaczającego się odwagą i iskrzącym poczuciem humoru. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę unikalność każdej różdżki oraz fakt, że różdżki i czarodzieje wzajemnie na siebie wpływali, powyższe charakterystyki powinny być traktowane jako ogólne spostrzeżenia, a nie definitywne opisy.
Niektóre gatunki drewna doskonale nadawały się do specyficznych dziedzin magii. Różdżki z jodły wyróżniały się w transmutacji, te z cisu emanowały groźną mocą w dziedzinie pojedynków i klątw, zaś olszowe przodowały w zaklęciach niewerbalnych. Z kolei pewne drewna nie harmonizowały z określonymi gałęziami magii. Akacjowe różdżki, o subtelnej naturze, nie były stworzone do efektownej magii pełnej dźwięków i zapachów, natomiast drewno jabłoni nie sprzyjało praktykowaniu czarnej magii.
Drewno nadające się do produkcji różdżek mogło samo w sobie odznaczać się właściwościami magicznymi lub być jedynie takim rodzajem drewna, które posiadało wystarczającą wytrzymałość, aby utrzymać w sobie esencję mocy czarodziejskiej.
Magiczne rdzenie[]
Każda różdżka posiadała magiczny rdzeń, który został umieszczony w niej po wyrzeźbieniu. Magiczne rdzenie potęgowały magię różdżki lub nadawały jej drewnu magiczne właściwości. Jedynie rdzenie pochodzące z magicznych gatunków były zdolne do wytworzenia magii. Istniało wiele różnorodnych materiałów, które mogły służyć jako rdzenie różdżek, w tym włos wili, włos z ogona testrala, bokobrody trolla czy róg bazyliszka, a także mnóstwo innych materiałów.
Garrick Ollivander do produkowanych przez siebie różdżek wybierał jedynie rdzenie pochodzące z piór feniksa, włosów z ogona jednorożca oraz włókien ze smoczego serca, uważając je za najdoskonalsze i najpotężniejsze spośród wszystkich magicznych rdzeni. Jego intuicja w kwestii tych trzech wyjątkowych rdzeni zdawała się być trafna, bowiem różdżki z pracowni Ollivandera cieszyły się uznaniem wśród czarodziejów z całego świata.
Różne rdzenie różdżek charakteryzowały się odmiennymi właściwościami magicznymi. Włosy z ogona jednorożca, choć niezbyt potężne, wyróżniały się stabilnością i niezawodnością. Natomiast włókna ze smoczego serca, choć pełne mocy i efektowności, były bardziej skłonne do nieprzewidzianych zdarzeń. Powszechnie wiadome było, że natura rdzenia odzwierciedlała istotę, z której ten rdzeń pochodził. Tak więc, różdżka z piórem feniksa, ptaka o niebywałej niezależności, była niezwykle wybredna w wyborze właściciela. Z kolei różdżki posiadające jako rdzeń włos z ogona jednorożca trudno było skierować ku mrocznym praktykom, ze względu na nieskazitelną naturę tych stworzeń.
Interesujące były także interakcje między drewnem różdżki a jej rdzeniem, które kształtowały charakter i zdolności magiczne tego narzędzia. Połączenie cisu z piórem feniksa było rzadko spotykane z uwagi na ich przeciwstawne natury, lecz gdy taka różdżka znajdowała swojego właściciela, stawała się niezwykle potężna. Różdżka z wiśni i włóknem ze smoczego serca wymagała od czarodzieja niezwykłej samodyscypliny. Natomiast różdżka z jesionu była niezmiernie lojalna wobec swego pierwotnego właściciela, a jej moc malała, gdy trafiała w inne ręce, zwłaszcza jeśli jej rdzeń pochodził z włosa jednorożca.
Długość różdżki[]
Każda różdżka miała swoją charakterystyczną długość, przeważnie oscylującą między 9 a 14 calami. Choć krótsze (do 8 cali) i dłuższe (powyżej 15 cali) różdżki również się zdarzały. Te dłuższe często były przeznaczone dla osób o wyrazistych osobowościach, skłonnych do bardziej efektownego wykorzystania magii. Z kolei subtelniejsze różdżki preferowały osoby o wyrafinowanym i eleganckim stylu rzucania zaklęć. Szczególnie krótkie różdżki wybierały czarodziejów, którym czegoś brakowało w charakterze. Na przykład, Hagrid, o żywiołowej i energicznej naturze, posiadał jedną z najdłuższych różdżek, podczas gdy Umbridge, posiadająca krótką i masywną różdżkę, była znana z braku empatii i swojej okrutnej natury, choć zawsze działała w granicach prawa.
Materiał, z którego wykonana była różdżka, jej rdzeń oraz elastyczność mogły albo podkreślać, albo równoważyć cechy wynikające z jej długości.
Ponadto, wielkość czarodzieja mogła mieć pewien związek z długością jego różdżki. Na przykład Hagrid, będący półolbrzymem, miał jedną z najdłuższych różdżek (16 cali), wykonaną z dębu. Najkrótsza znana różdżka należała do Umbridge, która została opisana jako niska i przypominająca ropuchę czarownica. Jednakże, jak zauważył Ollivander, dopasowanie różdżki oparte jedynie na wzroście użytkownika byłoby zbyt prymitywnym uproszczeniem.
Prawa różdżek[]
Priori Incantatem[]
Priori Incantatem jest to zjawisko występujące, gdy dwie różdżki o bliźniaczych rdzeniach zmuszone są do walki przeciwko sobie, przez co odmawiają posłuszeństwa. Podczas pojedynku, w którym biorą udział posiadacze różdżek z bliźniaczymi rdzeniami, gdy dwa czary zostaną rzucone jednocześnie przez walczących, różdżki zostają połączone za pomocą wąskiego promienia złotego światła.
Wytwórcy różdżek[]
- Cosme Acajor
- Violetta Beauvais
- Arturo Cephalopos
- Śmierć (stworzyła Czarną Różdżkę według Baśni Barda Beedle’a)
- Mykew Gregorowicz
- Johannes Jonker
- Antioch Peverell (według Albusa Dumbledore’a)
- Rodzina Ollivander
- Thiago Quintana
- Szikoba Wolfe
- Izolda Sayre
- James Steward
- Salazar Slytherin
- Niezidentyfikowany współpracownik Ollivandera z Hogsmeade
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Czara Ognia (film) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (tylko wspomniana; pierwszy raz jako wiedza tajemna o różdżkach)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film) (tylko wspomniana)
- Baśnie barda Beedle'a (świat realny) (tylko wspomniana)
- Harry Potter (strona internetowa) (tylko wspomniana)
- The Wizarding World of Harry Potter (tylko wspomniana)
- Wonderbook: Księga Czarów (tylko wspomniana)
- Harry Potter for Kinect (tylko wspomniana)
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 24, Wytwórca różdżek
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 5, Ulica Pokątna
- ↑ Baśnie Barda Beedle'a - "Opowieść o trzech braciach"
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 4, Siedmiu Potterów
- ↑ 5,0 5,1 Celtic Tree Calendar
- ↑ Writing by J. K. Rowling: "Draco Malfoy" na Harry Potter