„— Wielmożny panie, moją wnuczkę obsypało brodawkami! — wyjęczała. — Wasz ojciec, panie, mieszał w takim starym garnku i dawał na to specjalny wywar do okładów...”
— Wieśniaczka w rozmowie z synem czarodzieja[źródło]
Wnuczka wieśniaczki (ang. Peasant woman's granddaughter) — postać z baśni pt. Czarodziej i skaczący garnek napisanej przez barda Beedle'a. Była ona obsypana brodawkami, z czym jej babcia poszła do młodego czarodzieja, który im nie pomógł. Poszła tam z tym problemem, ponieważ jego ojciec kiedyś im pomagał, dając im wywar do okładów na brodawki. Przez to, jaki nieznośny był garnek, młody czarodziej pomógł później dziewczynce z brodawkami, gdy ta była pogrążona w śnie[1].