Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
Disambig
Ten artykuł dotyczy piłki używanej w grze Quidditch. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa
Snitch

Złoty Znicz

Złoty Znicz (ang. Golden Snitch) — złota kula wielkości orzecha włoskiego obdarzona maleńkimi, srebrnymi skrzydełkami poruszającymi się ruchem obrotowym. Przez swój mały rozmiar i szybkość była bardzo trudna do złapania.

Znicze posiadały pamięć ciała, oznacza to, że zostały zaczarowane w taki sposób, by zawsze rozpoznawały tego, kto dotknął je pierwszy, na wypadek dyskusyjnego chwytu. Piłeczka nie ma kontaktu z gołą skórą przed uwolnieniem, nawet jej twórca zawsze nosi rękawiczki. Tę cechę można wykorzystać do przechowywania w zniczu małego przedmiotu tak jak w przypadku podarowania Harry'emu Potterowi w testamencie przez Albusa Dumbledore'a znicza złapanego podczas swojego pierwszego meczu quidditcha.

Historia[]

500px-DH1 Golden Snitch 'I Open at the Close'

Pierwszy złapany przez Harry'go Pottera Znicz

Od początku XII wieku czarodzieje pasjonowali się polowaniem na znikacza – małego ptaszka, który dziś jest chroniony, ale w tamtych czasach występował powszechnie w północnej Europie. Mugole rzadko go widywali, ponieważ znikacz był bardzo szybki i potrafił doskonale się ukrywać. Był trudnym łupem, a ten, kto go złapał, zyskiwał powszechne uznanie. Niestety zdarzało się, że znikacz ulegał zmiażdżeniu w rękach łowcy, dlatego polowanie na znikacza było godne potępienia. Dodatkowo takie łowy odbywały się w biały dzień, przez co mugole mogli zobaczyć czarodziejów latających na miotłach. Ówczesna Rada Czarodziejów nie była w stanie ograniczyć tego pięknego sportu. Polowanie na znikacza połączono z quidditchem, który też wyglądał inaczej niż dziś. Przyjął się zwyczaj, że jeden zawodnik drużyny miał za zadanie schwytanie ptaszka. Śmierć znikacza kończyła mecz.

Złoty Znicz (otwieram się na sam koniec)

Złoty Znicz na Wizarding World

W połowie następnego stulecia ptaszków było tak mało, że Rada Czarodziejów uczyniła znikacze gatunkiem chronionym, zabraniając używania ich w quidditchu. Rozpoczęto gorączkowe poszukiwania czegoś, co zastąpiłoby znikacza. Bowman Wright z Doliny Godryka czarodziejski kowal wytrawny zaklinacz metali, wynalazł wówczas złotego znicza. Stworzył piłeczkę naśladującą zachowanie i cechy znikacza. Wynalazek był wielkości orzecha włoskiego i ważył dokładnie tyle ile ptaszek. Jego skrzydełka poruszały się ruchem obrotowym, co pozwalało piłeczce na błyskawiczną zmianę kierunku lotu z szybkością i precyzją znikacza. Narodziła się gra, którą dzisiaj nazywamy quidditchem.

W 1998 roku Harry niedługo przed planowaną śmiercią z rąk Voldemorta otwiera złoty znicz, w którym znalazł Kamień Wskrzeszenia. Harry obrócił go trzykrotnie, po czym ukazały mu się duchy Lily Potter, Jamesa Pottera,Syriusza Blacka i Remusa Lupina.

Zastosowanie[]

H.P

Pierwszy mecz Harry'ego

Złoty znicz był wykorzystywany w najpopularniejszej grze czarodziejów – quidditchu od 1269 roku. Został zaczarowany tak, aby zawsze pozostawał w obrębie pola gry. Był najważniejszą ze wszystkich czterech kul, a złapanie go było zadaniem szukającego. Zapewniało to jego drużynie aż sto pięćdziesiąt punktów, co zwykle przesądzało o wyniku meczu. Obecna liczba punktów za złapanie złotego znicza odnosi się do nagrody Barberusa Braggea – 150 galeonów (obecnie 5 milionów galeonów) – jaką zamierzał wypłacić temu, kto złapie znikacza (małego ptaszka – inspiracji obecnego złotego znicza). Właśnie z powodu ilości punktów towarzyszącym złapaniu znicza szukający byli tak często faulowani. Mecz quidditcha kończył się z chwilą schwytania znicza, dlatego mogło to trwać bardzo długo – rekord wynosił prawie trzy miesiące, podczas tego meczu trzeba było wprowadzać zastępców, żeby gracze mogli się trochę przespać. Dotknięcie znicza przez innego niż szukający zawodnika było uznawane za faul, tzw. „spalenie znicza”.

Znani szukający[]

Ko

Złoty Znicz

Etymologia[]

Nazwa „Znicz” pochodzi od ang. snitch. Polska nazwa to fonetyczne zapożyczenie z angielskiego, jednak tam w języku potocznym znaczy coś zupełnie innego, a mianowicie „ukraść coś chyłkiem”, „zwędzić”, a także „donosiciel”, „kapuś” (gwara przestępcza) albo „człowiek, który potrafi zmyślać różne rzeczy” (gwara uczniowska)[1].

Galeria[]

Występowanie[]

Przypisy

  1. Tłumacz Andrzej Polkowski, Harry Potter i Kamień Filozoficzny
Advertisement