Można oczywiście edytować drobne błędy interpunkcyjne i ortograficzne (jeśli takie występują).
Zaklęcia Niewybaczalne (ang. Unforgivable Curses) — trzy niedozwolone i bardzo groźne zaklęcia. Za użycie trzech wobec drugiego człowieka karane jest dożywotnim osadzeniem w Azkabanie. Zwykle używają ich śmierciożercy. Po raz pierwszy zostały zakazane w roku 1717[1]. Na szczęście aurorzy za pozwoleniem Bartemiusza Croucha Sr mogli ich używać na śmierciożercach.
Avada Kedavra[]
Najgroźniejsze z Zaklęć Niewybaczalnych, nieodwracalne - za jego sprawą uśmiercić można żywą istotę i nie ma na nie przeciwzaklęcia. Zaklęciu towarzyszy zielony błysk i świst. Od klątwy tej zginęła większość ofiar Voldemorta i śmierciożerców. Jedyną osobą, której udało się je przeżyć, był Harry Potter. Za użycie go przeciw istocie ludzkiej karane było dożywotnim pobytem w Azkabanie. Do rzucenia skutecznie Avady Kedavry potrzeba potężnej mocy magicznej.
Cruciatus[]
Kolejne Zaklęcie Niewybaczalne. Cruciatus jest zaklęciem służącym do zadawania bólu. Ofiara zaklęcia przeżywa niewyobrażalne męki podobne do przecinania nożem każdej komórki ciała, jednak nie umiera – zaklęcie trwa tak długo, aż zły czarodziej rzucający je nie zdjął klątwy. Ofiara zaklęcia myślała jedynie o tym, by umrzeć i już więcej nie cierpieć. Zaklęciem tym torturowano znanych aurorów, między innymi Franka Longbottoma oraz jego żonę (rodziców Neville'a Longbottoma), co doprowadziło ich do utraty zmysłów, przez co do końca życia pozostali w Szpitalu św. Munga. Cruciatusa użył też dwukrotnie Harry Potter: wobec Bellatriks Lestrange w 1995 i wobec Amycusa Carrowa w 1997.
Imperius[]
Trzecie i ostatnie Zaklęcie Niewybaczalne. Zaklęcie Imperius pozwalało przejąć całkowitą kontrolę nad umysłem ofiary. Po upadku Czarnego Pana większość jego popleczników (sojuszników) tłumaczyła się, iż działali właśnie pod wpływem tej klątwy.
Użycie w serii[]
Bartemiusz Crouch Jr.[]
Gdy Harry Potter był w czwartej klasie, nauczyciel obrony przed czarną magią (Barty Crouch Jr pod postacią Alastora Moody'ego) opowiedział klasie o tych czarach oraz zademonstrował ich działanie na pająkach. Rzucał zaklęcie Imperiusa na uczniów aby przekonać się, czy są oni w stanie je przezwyciężyć. Jedyną osobą, której się udało stawić opór wobec niewybaczalnego zaklęcia był Harry. Użycie któregokolwiek z tych czarów nie jest łatwe. Należy czuć złość, pogardę, chęć morderstwa, bądź też zadania bólu. Uczucia te muszą być jednak bezpodstawne (gdy Harry użył Cruciatusa na Bellatriks po tym, jak ta zabiła Syriusza, nic to nie dało, gdyż czuł nienawiść w słusznej sprawie). Fałszywy Alastor Moody zadał Hermionie pytanie „Dlaczego te zaklęcia nazywają się niewybaczalne” a Hermiona odpowiedziała „Te zaklęcia nazywają się niewybaczalne, bo po ich użyciu nie ma odwrotu”. W siódmej części Harry Potter używa zaklęcia Imperius w Banku Gringotta, lecz nikt nie zwraca na to uwagi.
Harry Potter[]
W piątej części przygód Harry'ego Pottera, podczas pojedynku pomiędzy Bellatriks Lestrange a Syriuszem Blackiem, został zabity ojciec chrzestny Harry'ego. Wówczas Harry użył Cruciatusa wobec Bellatriks Lestrange. Następną chwilę później przybył Voldemort i kusił Harry'ego, by użył zaklęcia uśmiercającego, lecz Potter tego nie zrobił, bo nie chciał być jak śmierciożercy . W siódmym tomie Harry użył Niewybaczalnego Cruciatusa przeciwko Amycusowi Carrowowi, który splunął na profesor McGongall, błysnęło czerwone światło i Amycus Carrow tak wił się i jęczał z bólu, że Harry nawet nie musiał się skupiać. W siódmym tomie użył także parokrotnie Imperiusa podczas włamania do banku Gringotta w celu odnalezienia pucharu Helgi Hufflepuff. To zaklęcie padło na Traversa i kilku goblinów.
Ronald Weasley[]
W adaptacji filmowej Harry'ego Pottera i Insygniów Śmierci: części drugiej, Ron użył w podziemiach banku Gringotta zaklęcia Imperiusa na Bogroda, po tym, jak wodospad złodzieja zmył z niego wcześniej zaklęcie rzucone przez Harry'ego w środku banku. W tej samej części (w filmie) użył prawdopodobnie zaklęcia Avada Kedavra na Nagini, podczas drugiej fazy bitwy o Hogwart, by ją powstrzymać (przypuszcza się to zaklęcie, ponieważ z jego różdżki wydobyła się zielona wiązka, która jest charakterystyczna dla zaklęcia uśmiercającego). Jeśli rzeczywiście było to te zaklęcie, to nie odniosło pożądanego skutku, tak jak zaklęcie Cruciatus użyte przez Harry'ego Pottera na Bellatriks Lestrange w 1996 roku.
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Czara Ognia (gra)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Baśnie barda Beedle'a (tylko wspomniane)
- LEGO Harry Potter: Lata 1-4
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Wizarding World (strona internetowa)
Przypisy
- ↑ Baśnie Barda Beedle'a, strona 83