Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
Disambig
Ten artykuł dotyczy zaklęc. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa
UnforgivableCurses

Zaklęcia Niewybaczalne (ang. Unforgivable Curses) — trzy niedozwolone i bardzo groźne zaklęcia. Użycie któregokolwiek z nich wobec drugiego człowieka karane jest dożywotnim osadzeniem w Azkabanie. Zwykle używają ich śmierciożercy. Po raz pierwszy zostały zakazane w roku 1717[1].

Avada Kedavra

Najgroźniejsze z Zaklęć Niewybaczalnych, nieodwracalne, za jego sprawą uśmiercić można żywą istotę i nie ma na nie przeciwzaklęcia. Zaklęciu towarzyszy zielony błysk i świst. Od klątwy tej zginęła większość ofiar Voldemorta i śmierciożerców. Jedyną osobą, której udało się je przeżyć, był Harry Potter. Użycie go przeciw istocie ludzkiej karane było dożywotnim pobytem w Azkabanie. Do rzucenia skutecznie Avady Kedavry potrzeba potężnej mocy magicznej.

Cruciatus

Jedno z Zaklęć Niewybaczalnych. Cruciatus jest zaklęciem służącym do zadawania bólu. Ofiara zaklęcia przeżywa niewyobrażalne męki podobne do przecinania nożem każdej komórki ciała, jednak nie umiera – zaklęcie trwa tak długo, aż czarodziej rzucający je nie zdjął klątwy. Ofiara zaklęcia myślała jedynie o tym, by umrzeć i już więcej nie cierpieć. Zaklęciem tym torturowano znanych aurorów, między innymi Franka Longbottoma oraz jego żonę (rodziców Neville'a Longbottoma), co doprowadziło ich do utraty zmysłów, przez co do końca życia pozostali w Szpitalu św. Munga. Zaklęcie to użył dwukrotnie też Harry Potter: wobec Bellatriks Lestrange w 1995, i wobec Amycusa Carrowa w 1997.

Imperius

Jedno z Zaklęć Niewybaczalnych. Zaklęcie przejęcia całkowitej kontroli nad umysłem ofiary. Po upadku Czarnego Pana większość jego popleczników (sojuszników) tłumaczyła się, iż działali właśnie pod wpływem tej klątwy.

Użycie w serii

Barty Crouch Jr.

571px-Ak

Zielony płomień Avady Kedavry

Gdy Harry Potter był w czwartej klasie, nauczyciel obrony przed czarną magią (Barty Crouch Jr pod postacią Alastora Moody'ego) opowiedział klasie o tych czarach oraz zademonstrował ich działanie na pająkach. Rzucał także zaklęcie Imperius na uczniów aby przekonać się, czy są oni w stanie je przezwyciężyć. Udało się to tylko Harry'emu. Użycie któregokolwiek z tych czarów nie jest jednak łatwe. Należy czuć złość, pogardę, chęć morderstwa, bądź też zadania bólu. Uczucia te muszą być jednak bezpodstawne (gdy Harry użył jednego z nich na Bellatriks po tym, jak ta zabiła Syriusza, nic to nie dało, gdyż czuł nienawiść w słusznej sprawie). Alastor Moody zadał Hermionie pytanie „Dlaczego te zaklęcia nazywają się niewybaczalne” a Hermiona odpowiedziała „Te zaklęcia nazywają się niewybaczalne, bo po ich użyciu nie ma odwrotu”. Jednak w siódmej części Harry Potter używa zaklęcia Imperius w Banku Gringotta, lecz nikt nie zwraca na to uwagi.

Harry Potter

W piątej części przygód Harry'ego Pottera, podczas pojedynku pomiędzy Bellatriks Lestrange a Syriuszem Blackiem, został zamordowany ojciec chrzestny Harry'ego. Wówczas Harry użył zaklęcia Cruciatus wobec Bellatriks Lestrange. Następną chwilę później przybył Voldemort i kusił Harry'ego, by użył zaklęcia uśmiercającego. W siódmym tomie Harry użył Niewybaczalnego Zaklęcia Cruciatus przeciwko Amycusowi Carrowowi, który splunął na profesor McGongall, błysnęło czerwone światło i Amycus Carrow tak wił się i jęczał z bólu, że Harry nawet nie musiał się skupiać. W siódmym tomie użył także parokrotnie Imperiusa podczas włamania do banku Gringotta w celu odnalezienia pucharu Helgi Hufflepuff. To zaklęcie padło na Traversa i kilku goblinów.

Ronald Weasley

W adaptacji filmowej Harry'ego Pottera i Insygniów Śmierci: części drugiej, Ron użył w podziemiach banku Gringotta zaklęcia Imperiusa na goblinie o imieniu Bogrod, po tym, jak wodospad złodzieja zmył z niego wcześniejsze zaklęcie rzucone przez Harry'ego w środku banku. W tej samej części (w filmie) użył prawdopodobnie zaklęcia Avada Kedavra na Nagini, podczas drugiej bitwy o Hogwart, by ją powstrzymać (przypuszcza się to zaklęcie, ponieważ z jego różdżki wydobyła się zielona wiązka, która jest charakterystyczna dla zaklęcia uśmiercającego). Jeśli rzeczywiście było to te zaklęcie, to nie odniosło pożądanego skutku, tak jak zaklęcie Cruciatus użyte przez Harry'ego Pottera na Bellatriks Lestrange w 1996 roku.

Występowanie

Przypisy

  1. Baśnie Barda Beedle'a, strona 83
Advertisement