* '''Opis''': Magiczny ogień, który wypływa z różdżki rzucającego strumieniem, który następnie skrapla się w płomień, podobnie jak ''Incendio''. Wyczarowane płomienie mają jasnoniebieski kolor, są wodoodporne, dają ciepło tylko obiektom położonym bezpośrednio nad nimi. Można je bezpiecznie przenosić w małych pojemnikach, np. szklany słoiczek. Można ich dotknąć i trzymać bez poparzenia, ale spalają one matariały takie jak odzież i rośliny.
* '''Opis''': Magiczny ogień, który wypływa z różdżki rzucającego strumieniem, który następnie skrapla się w płomień, podobnie jak ''Incendio''. Wyczarowane płomienie mają jasnoniebieski kolor, są wodoodporne, dają ciepło tylko obiektom położonym bezpośrednio nad nimi. Można je bezpiecznie przenosić w małych pojemnikach, np. szklany słoiczek. Można ich dotknąć i trzymać bez poparzenia, ale spalają one matariały takie jak odzież i rośliny.
: '''Użyte po raz pierwszy''': W książce ''Harry Potter i Kamień Filozoficzny'' przez Hermionę Granger do podpalenia szaty Severusa Snape'a podczas pierwszego meczu Quidditcha.
: '''Użyte po raz pierwszy''': W książce ''Harry Potter i Kamień Filozoficzny'' przez Hermionę Granger do podpalenia szaty Severusa Snape'a podczas pierwszego meczu Quidditcha.
Wersja z 14:08, 11 mar 2019
Zaklęcia z cyklu Harry Potter — alfabetyczna lista wszystkich zaklęć w serii książek, filmów i gier komputerowych Harry Potter.
Opis: Sprawia, że dany przedmiot przylatuje do osoby rzucającej zaklęcie. Może być używane na dwa sposoby: przez rzucanie czaru i wypowiedzenie nazwy pożądanego przedmiotu przez rzucającego zaklęcie, albo poprzez wskazanie różdżką na pożądany przedmiot podczas lub natychmiast po wypowiedzeniu zaklęcia. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Carpe Retractum.
Opis: Otwiera różne rzeczy, głównie drzwi, skrzynie itp. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Sezam Materio, a odwrotnym Colloportus, jednak jest ono zwykle za słabe na pokonanie bariery Sezam Materio.
Opis: Najgroźniejsze z Zaklęć Niewybaczalnych, ponieważ jest nieodwracalne w skutkach i odpowiednio rzucone uśmierca każdą żywą istotę. Zaklęciu towarzyszy zielony błysk i świst. Od klątwy tej zginęła większość ofiar Voldemorta i Śmierciożerców, a jedyną osobą, której udało się przeżyć jego działanie jest Harry Potter. Rodzice Harry'ego Pottera również zginęli z powodu użycia tego zaklęcia. Użycie go karane jest dożywotnim pobytem w Azkabanie. Pozostałe Zaklęcia Niewybaczalne to Cruciatus i Imperius.
Opis: zaklęcie zmniejszająco–zwiększające, które rozciąga wewnętrzne wymiary danego obiektu, nie zmieniając jego wymiarów zewnętrznych, a także sprawia, że jego zawartość staje się lżejsza.
Opis: zaklęcie, które zmienia kolor danego obiektu.
Pierwsze użycie: W książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny zaklęcia użył Albus Dumbledore w czercu 1992 roku, aby zmienić barwy Slytherinu na kolory Gryffindoru, kiedy w ostatnim momencie ten drugi dom pokonał pierwszy w Pucharze Domów.
Pierwsze użycie: W książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny zaklęcie zostało użyte jako szósta przeszkoda chroniąca Kamień Filozoficzny podczas roku szkolnego 1991–1992.
Opis: Oszałamia i powoduje silną drętwotę ciała, a czasami nawet utratę przytomności. Jedno z najbardziej użytecznych zaklęć w walce i pojedynkach, bo unieszkodliwia przeciwnika, ale go nie zabija. Nie powoduje trwałych obrażeń ciała.
Użyte po raz pierwszy: W szóstej części, w pociągu Draco Malfoy łamie Harry'emu nos. Zaklęcie to używa Nimfadora Tonks (w filmie Luna Lovegood), która znalazła Harry'ego leżącego na podłodze.
Opis: Powoduje znikanie małych przedmiotów lub osłabia działanie zaklęcia Aperacjum. Dodawając cząstkę "Vipera-" świetnie działa na węże. Zaklęciem o działaniu zmniejszającym jest też Reducio.
Użyte po raz pierwszy: W "Harry Potter i Komnata Tajemnic w klubie pojedynków Draco Malfoy napuszcza Na Harry'ego Pottera węża. Po nieudanej próbie pozbycia się go (węża) przez Gilderoya Lockharta niszczy go Severus Snape.
Etymologia: Z angielskiego evanescence – przelotność.
Opis: Zaklęcie obronne, używane do wyczarowania Patronusa – tarczy, która jest zmaterializowaną postacią pozytywnej energii, o kształcie charakterystycznym dla każdego czarodzieja; stosowany m.in. do obrony przed dementorami i śmierciotulami. Dowiadujemy się o tym z książki Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć. Wyczarowany patronus może także służyć jako "kurier", gdy chcemy przekazać komuś ważną wiadomość.
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu przez Remusa Lupina do obrony Harry'ego.
Etymologia: Z Łaciny exspecto – oczekuję, a także z j. angielskiego: expect – oczekiwać, spodziewać się, patronus – obrona.
Opis: Odpycha przeciwnika za pomocą siły kinetycznej.
Użyte po raz pierwszy: W książce Harry Potter i Insygnia Śmierci w kawiarni użył go Antonin Dołohow na stół, za którym krył się Harry Potter, powodując, że stół wyleciał w powietrze.
Opis: Bardzo złożone zaklęcie, przy którym dochodzi w sposób magiczny do zdeponowania tajemnicy w duszy żywego człowieka. Informacja zostaje ukryta w wybranej osobie, nazywanej Strażnikiem Tajemnicy, więc nie można jej odnaleźć, chyba że sam Strażnik Tajemnicy zechce ją wyjawić, inaczej pozostaje niedostępna. Skutkiem tego zaklęcia jest np. to, iż nikt, komu przez Strażnika Tajemnicy nie wyjawiono tajemnicy, nie mógł znaleźć ludzi, którzy się ukrywali.
Etymologia: Prawdopodobnie od nazwiska czarodzieja, który wymyślił to zaklęcie – Fidelius, lub od łacińskiego słowa fidelis oznaczającego osobę zaufaną, powiernika.
Opis: Kończy działanie niektórych zaklęć (np. Tarantallegre). Inną formą tego zaklęcia jest Finite Incantatem (powoduje znikanie lub rozpryskiwanie się metalowych rzeczy, lub uzdrawia poszkodowanego po działaniu zaklęcia Tarantallegre).
Opis: Powoduje pojawienie się na twarzy białych krost i piekących bąbli.
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Czara Ognia, rzucił je Harry Potter, celem miał być Draco Malfoy, ale zaklęcie trafiło w Gregory'ego Goyle'a.
Użyte po raz pierwszy: W filmie Harry Potter i Książę Półkrwi Draco Malfoy używał tego zaklęcia, by móc posługiwać się Szafką Zniknięć w Pokoju Życzeń w Hogwarcie z drugą, znajdującą się na Ulicy Śmiertelnego Nokturnu u Borgina i Burkesa.
Użyte po raz pierwszy: W filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Hermionę, która unieruchomiła chochliki kornwalijskie na lekcji obrony przed czarną magią.
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moody'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magią na pająku w obecności wszystkich uczniów.
Opis: Nadaje celowi właściwości odpychające (nie można tego dotknąć).
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu podczas meczu Quidditcha padał deszcz, i przez to Harry Potter miał słabą widoczność poprzez swoje okulary, a Hermiona Granger zaczarowała je, w ten sposób, że okulary odpychały krople deszczu.
Opis: Podpala (w książkach i filmach) lub niszczy rośliny (w grach komputerowych). Zaklęciem o działaniu podpalającym jest również Lacarnum Inflamari.
Użyte po raz pierwszy: W grze komputerowej Harry Potter i Kamień Filozoficzny poznaje się je podczas lekcji zielarstwa, gdzie trzeba niszczyć nim rośliny, a w tomie Harry Potter i Czara OgniaArtur Weasley, by napalić w kominku, gdy przyszli zabrać Harry'ego Pottera na 422. Mistrzostwa Świata w Quidditchu.
Opis: Sprawia, że niewidzialna siła unosi przeciwnika za kostkę u nogi trzymając go głową w dół (wersja z książki), lub daleko odrzuca przeciwnika (wersja z filmu). Przeciwzaklęciem jest Liberacorpus, a innym zaklęciem lewitującym jest Wingardium Leviosa.
Opis: Tworzy cienką, lśniącą linię, która może być przekroczona tylko przez osoby w określonym wieku.
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Czara Ognia przez Dumbledore'a, aby zapobiec zbyt młodym uczniom wrzucenia kartki ze swoim nazwiskiem do Czary Ognia.
Opis: Powoduje wydobywanie się światła z końca różdżki. Modyfikacjami tego zaklęcia są Lumos Maxima (wzmocnienie zaklęcia pierwotnego, użyte po raz pierwszy w filmie Harry Potter i Więzień Azkabanu przez Harry'ego Pottera do rozświetlenia książki, którą czytał w nocy pod kołdrą w domu Dursleyów) i Lumos Solem (z Łaciny solara – Słońce rozumiane jako światło, działa tak, że światło wyzwalane z różdżki po użyciu tego zaklęcia ma naturę promieni słonecznych, jest użyte po raz pierwszy w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny przez Hermionę Granger w celu uratowania Rona Weasleya z Diabelskich sideł). Zaklęciem odwołującym wszystkie modyfikacje jak i zaklęcie właściwe jest Nox.
Etymologia: Pierwsza część "Meteourok" jest raczej jasna chodzi o meteorologiczny urok. Druga "recanto" przypomina słowo "recondo" z łacińskiego – odkładać, chować.
Opis: Wyczarowuje na niebie Mroczny Znak – świetlistą, zieloną czaszkę, z ust której wychodzi wijący się wąż, a cały symbol jest znakiem Lorda Voldemorta i jego popleczników, głównie śmierciożerców.
Opis: Sprawia, że osoba na którą zostało rzucone słyszy nieokreślone brzęczenie, przez co nie może podsłuchać rozmowy rzucającego (jedno z zaklęć wymyślonych przez Księcia Półkrwi). Zaklęciami o podobnym działaniu są Quietus i Silencio.
Użyte po raz pierwszy: W Harry Potter i Książę Półkrwi podczas lekcji kiedy Harry chciał porozmawiać z Ronem i Hermioną.
Opis: Magiczny ogień, który wypływa z różdżki rzucającego strumieniem, który następnie skrapla się w płomień, podobnie jak Incendio. Wyczarowane płomienie mają jasnoniebieski kolor, są wodoodporne, dają ciepło tylko obiektom położonym bezpośrednio nad nimi. Można je bezpiecznie przenosić w małych pojemnikach, np. szklany słoiczek. Można ich dotknąć i trzymać bez poparzenia, ale spalają one matariały takie jak odzież i rośliny.
Użyte po raz pierwszy: W książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny przez Hermionę Granger do podpalenia szaty Severusa Snape'a podczas pierwszego meczu Quidditcha.
Niezidentyfikowane zaklęcie Albusa Dumbledore'a
Opis: Potężne zaklęcie o nieznanej wymowie jednak nie było śmiertelne, gdyż odbiło się od srebrnej tarczy wyczarowanej przez Czarnego Pana.
Użyte po raz pierwszy: W książce Harry Potter i Zakon Feniksa, podczas pojedynku pomiędzy Albusem Dumbledorem i Lordem Voldemortem w Atrium Ministerstwa Magii 17 czerwca 1996 r.
Opis: Odwołuje niektóre zaklęcia np. Lumos — gasi światło na końcu różdżki.
Użyte po raz pierwszy: Harry Potter i Więzień Azkabanu kiedy Harry szukał w nocy Petera Pettigrew w zamku, zobaczył na Mapie Huncwotów że Snape się zbliża i zgasił światło.
Opis: Powoduje, że z końca różdżki wystrzela bukiet kwiatów, który może ranić magiczne zwierzęta (wersja ataku istnieje w grze komputerowej Harry Potter i Czara Ognia).
Opis: Na krótko tworzy magiczną barierę (tarczę), która chroni rzucającego czar zarówno przed zaklęciami jak i przed innymi przedmiotami. Działa na zwykłe uroki, ale nie na Zaklęcia Niewybaczalne. Modyfikacjami tego zaklęcia są Protego Totalum oraz Protego Horriblis.
Użyte po raz pierwszy: Pierwszy raz wspomniano o nim w książce Harry Potter i Czara Ognia. Hermiona starała się nauczyć Harry’ego rzucać to zaklęcie, żeby przygotować go do trzeciego zadania z Turnieju Trójmagicznego.
Opis: Powoduje zależne zmiany; przedmioty, na które zostanie rzucone są od siebie zależne, zmiany zachodzące w jednym powodują te same zmiany w pozostałych. Znajomość poprawnego użycie jest wymagana na poziomie owutemów.
Etymologia: Z polskiego (przetłumaczone) od imienia Proteusz (w mitologii greckiej Proteusz posiadał zdolność zmieniania swojej postaci, co może odnosić się, do zmian zachodzących w przedmiotach).
Opis: Sprawia, że z różdżki strzelają iskry (w otoczeniu wodnym jest to strumień wrzątku) można go użyć do poparzenia osoby lub do np. spalenia łańcuchów.
Opis: Jedno z zaklęć najczęściej używanych na przeciwniku w trakcie walki. Promień uderza ze średnią siłą i zwykle odpycha przeciwnika. Z teoretycznego punktu widzenia zaklęcie to rozśmiesza, niewidzialna siła łaskocze przeciwnika (gdy rzuci się je na siebie, wprawia się w dobry nastrój).
Opis: Rozpala ogromny, trudny do powstrzymania, potężny, dziki ogień, który formuje się w różne bestie i trawi niemal wszystko na swojej drodze, będąc nawet zdolnym do niszczenia horkruksów.
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Zakon Feniksa przez Lorda Voldemorta w czasie pojedynku z Dumbledore'em w Departamencie Tajemnic (wyczarował ognistego węża). Na pewno zaklęcie to rzucił w Pokoju Życzeń Vincent Crabbe (w VII tomie książki - Harry Potter i Insygnia Śmierci, w filmie był to Goyle, który wyczarował ogromnego, ognistego węża, pochłaniającego wszystko na swej drodze).
W filmie użyty przez Voldemorta podczas walki z Dumbledore'em w Departamencie Tajemnic (wypuścił ze swych ust płomień, zamieniając go w ogromnego ognistego węża).
Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin użył go, odtykając dziurkę od klucza, która została zatkana gumą do żucia przez Irytka.
Opis: zaklęcie otwierające, podobne do Alohomora, Emancipare, Dunamis i Liberare.
Pierwsze użycie: W filmie Harry Potter i więzień Azkabanu, Hermiona Granger w 1994 roku próbowała przełamać zaklęcia ochronne Najwyższej celi Mrocznej Wieży, aby uratować Syriusza Blacka.
Opis: Najprawdopodobniej spowalnia (lub całkowicie zatrzymuje) czas na kilka sekund w danym miejscu.
Użyte po raz pierwszy: W filmie Harry Potter i Więzień Azkabanu kiedy Harry Potter spadał z miotły, Albus Dumbledore użył go, aby Harry Potter się nie zabił, zatrzymując jego spadanie.
Opis: zaklęcie otwierające, podobne do Alohomora, Emancipare, Annihilare i Liberare.
Pierwsze użycie: W filmie Harry Potter i więzień Azkabanu, Hermiona Granger w 1994 roku próbowała przełamać zaklęcia ochronne Najwyższej celi Mrocznej Wieży, aby uratować Syriusza Blacka.
Opis: zaklęcie transmutacyjne, które rzekomo miało zmieniać wodę w rum.
Pierwsze użycie: W filmie Harry Potter i Kamień FilozoficznySeamus Finnigan popisywał się tym zaklęciem przed kolegami z roku w Wielkiej Sali,jesienią w 1991 roku. Zaklęcie nie poskutkowało, zaś chłopak wywołał eksplozję i osmalił sobie twarz powodując śmiech kolegów.
Etymologia: Z Łaciny im – anty (przeczenie), movius i mobilus związane jest z ruchem, z angielskiego move – ruch, mobile – ruchomy, z Łaciny mobilis – ruchomy.
Opis: ulepszona wersja zaklęcia Lumos. Może spowodować wyczarowanie wielkiej kuli światła, która oderwie się od różdżki i będzie wisieć w powietrzu przez kilka minut.
Opis: Powoduje wystrzelenie z różdżki czerwony snop iskier, który rozdziela się jak fajerwerk (działa jako raca). Zaklęciem również wystrzeliwującym iskry (ale służące do ataku) jest Relashio.
Użyte po raz pierwszy: Użyty w pierwszej części, kiedy Harry wraz z przyjaciółmi musiał jako karę pójść do Zakazanego Lasu.
Etymologia: Z Łaciny perriculum – niebezpieczeństwo.
Opis: Leczy głębokie rany, na przykład te zadane przez urok Sectumsempra. W filmie rozszerzono to zaklęcie o inkantację, która nie została przedstawiona w książce.
Opis: Powoduje odpychanie o działaniu odśrodkowym (gdy trafi pomiędzy grupę osób, wszystkie zostają odrzucone) bazujące na zasadzie działania bomby miotającej, z tym że nie powoduje większych obrażeń.
Użyte po raz pierwszy: W grze Harry Potter i Więzień Azkabanu na początku gry gdy pojawia się próba przesunięcia skrzyni w pociągu.
Draconifors – "Drakonifors" – przekształca posążki przedstawiające smoka w żywe, latające smoki, którymi można przez krótki czas kierować.
Glacius – "Glasjus" – zamraża (przydatne w walce z ognistymi salamandrami – można je zamrozić).
Lapifors – "Lapifors" – przekształca posążki przedstawiające królika w żywe króliki, którymi można przez krótki czas kierować.
Opis: zaklęcie transmutacyjne, które przemieniało dany przedmiot w odpowiednie więzienie na stworzenie będące w pobliżu, pozwalając je uchwycić lub uwięzić.
Opis: zaklęcie z dziedziny transmutacji, które powoduje zmianę koloru oraz stylu ubioru danej osoby. Rzucaniu zaklęcia towarzyszy czerwone światło.
Carpe Retractum (wym. Karpe Retraktum) – rzuca magiczny, przypominający lasso, świetlny sznur na dane obiekty i przyciąga je do rzucającego zaklęcie lub odwrotnie. Znane z gier Harry Potter i Więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia
Depulso (wym. Depulso) – odpycha przedmioty podobnie jak Flippendo. Zaklęcie używane w grach Harry Potter i Więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Zakon Feniksa.
Opis: zaklęcie transmutacyjne. Ofiara zaklęcia nadmuchiwała się, a potem rozpadała na tysiące bąbelków. Działało jedynie ze starciem z zaklęciem Aqua Eructo.
Opis: zaklęcie modyfikujące pogodę, które tworzy niewielką, lokalną burzę.
Zjawiska magiczne towarzyszące zaklęciom
Echo zjawa, ukazująca się na wskutek Priori Incantatem, które wywiązało się między Harrym Potterem i Czarnym Panem. Do zjawiska doszło 24 czerwca 1995 roku na mugolskim cmentarzu w Little Hangleton.
Inne
Zaklęcie Maltranslatora — zaklęcie powodujące błędy w tłumaczeniach; uznane za powód występowania błędów w pierwszych przekładach Harry'ego Pottera. Prawdopodobnie rzucił je jakiś zacięty wróg serii. Wymyślone przez Polskiego tłumacza, Andrzeja Polkowskiego.
.gif){kind=link}
