Zaklęcie żądlące (ang. Stinging Jinx, Stinging Hex) — zaklęcie z dziedziny łagodniejszej czarnej magii[1]. Mogło być używane jako zaklęcie pojedynkowe lub torturujące, wytwarzające użądlenia ciała ofiary, powodując obrzęk[1].
W serii[]
- Podczas swojej pierwszej lekcji oklumencji z Severusem Snapem w 1996 r. Harry Potter nieświadomie użył zaklęcia żądlącego, aby uniemożliwić mu dostęp, za pomocą legilimencji, do swoich wspomnień dotyczących całowania się z Cho Chang[2]. Użycie zaklęcia było skuteczne, gdyż spowodowało przerwanie ataku Snape'a na umysł Harry'ego, choć profesorowi wypaliło jedynie na nadgarstku ciemną pręgę, przypominającą wypalenie[2].
- Hermiona Granger użyła niewerbalnie zaklęcia żądlącego na Harrym, po złapaniu ich i Rona Weasleya w marcu 1998 r. przez śmierciożerców[1]. Hermiona zaatakowała twarz Harry'ego, aby poprzez jej czasową deformację uniemożliwić rozpoznanie go[1].
Efekty[]
Efekt zaklęcia żądlącego widoczny u Harry'ego Pottera
Po rzuceniu zaklęcia rozbłyskało białe światło, a kiedy natychmiast trafiało w cel, powodowało agonię i sprawiało, że cel nie był w stanie widzieć[1]. Zaklęcie powodowało w ciele osoby, która została nim trafiona, efekty podobne do użądlenia, np. przez szerszenia – pieczenie podobne do odczuwanego po oparzeniu, napuchnięcie, gąbczastość skóry[1]. Efekty zaklęcia były również nieznośnie bolesne, gdy zostały rzucone w twarz[1]. Twarz po zakłopotaniu wydawała się właścicielowi nie do poznania[1]. Skóra była napięta, i opuchnięta, jak gdyby doszło do gwałtownej reakcji alergicznej[1]. Oczy były zredukowane do szczelin, przez które człowiek ledwo mógł widzieć[1]. Zaklęcie wytwarzało również ciemne pręgi przypominające wypleniana na skórze, jeśli było rzucone na inne części ciała[2]. W skrajnych wypadkach może prowadzić do śmierci. Ma charakter czasowy, jego skutki samoczynnie ustępują po upływie pewnego czasu[1]. Prawdopodobnie jest zaklęciem niewerbalnym[1][2][3].
Znani praktykujący[]
![Harry Potter[2]](/pl/wiki/Plik:PromoHP7_Harry_Potter.jpg "PromoHP7 Harry Potter.jpg (23 KB)")
![Hermiona Granger[1]](/pl/wiki/Plik:Hermionedhface.jpg "Hermionedhface.jpg (1,05 MB)")
![Gwendoline Babcocke[4]](/pl/wiki/Plik:Gwendoline.png "Gwendoline.png (238 KB)")
.jpg){kind=link}
Etymologia[]
- Angielskie słowo stinging oznacza kłujący, piekący, zaś sting to żądło.
Za kulisami[]
- W Wonderbook: Księga Czarów zaklęcie żądlące zostało zakwalifikowane jako "jinx", zaś w Księciu Półkrwi jako "hex".
- Użycie przez Harry'ego tego zaklęcia podczas lekcji oklumencji prawdopodobnie miało mechanizm podobny do tego, który powoduje, że młodzi czarodzieje używają magii w sposób nieświadomy np. w sytuacji zagrożenia[2].
- Zdziwienie Snape'a, gdy został trafiony przez Harry'ego zaklęciem w powiązaniu z czarnomagicznym pochodzeniem czaru pozwala przyjąć, że zaklęcie to nie było do roku 1997 nauczane w Hogwarcie na lekcjach obrony przed Czarną Magią[2]. Hermiona prawdopodobnie nauczyła się go samodzielnie, jak wielu innych zaklęć.
- Możliwe, że po przejęciu przez Lorda Voldemorta kontroli nad szkołą zaklęcia żądlącego nauczał na swoich lekcjach obrony przed Czarną Magią śmierciożerca Amycus Carrow.
Występowanie[]
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Wonderbook: Księga Czarów
- LEGO Harry Potter: Lata 5−7
- Fantastic Beasts: Cases from the Wizarding World
- Harry Potter: The Character Vault
- Harry Potter (strona internetowa) (tylko wspomniane)
Przypisy
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 23, Dwór Malfoya (rozdział)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 24, Oklumencja
- ↑ Oba znane użycia zaklęcia odbyły się bez wypowiadania formuły zaklęcia.
- ↑ Fantastic Beasts: Cases from the Wizarding World