|
Ten artykuł dotyczy rozdziału w książce Harry Potter i Insygnia Śmierci. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa |
Zemsta goblina (ang. The Goblin's Revenge) — piętnasty rozdział książki Harry Potter i Insygnia Śmierci. Trwa od strony 295 do 321.
Postacie, które wystąpiły[edytuj | edytuj kod]
- Harry Potter
- Hermiona Granger
- Ron Weasley
- Gornak
- Gryfek
- Dean Thomas
- Ted Tonks
- Dirk Cresswell
- Fineas Nigellus Black (z portretu)
- Dementorzy
Postacie wspomniane[edytuj | edytuj kod]
- Alastor Moody (jego magiczne oko)
- Dolores Umbridge
- Perkins
- Ginny Weasley
- rodzina Dursleyów
- domowe skrzaty
- Albus Dumbledore
- Lord Voldemort
- Borgin i Burkes
- John Dawlish
- Severus Snape
- Neville Longbottom
- Luna Lovegood
- Ksenofilius Lovegood
- Rubeus Hagrid
- Rodzina Weasleyów
- Bill Weasley
- George Weasley
- Rodzice Hermiony
- Lily Potter
- James Potter
Streszczenie[edytuj | edytuj kod]
- „Srebro goblinów nie przyjmuje zwykłego brudu, wchłania tylko to, co może je wzmocnić”
- — Fineas Nigellus Black o właściwościach miecza Gryffindora[źródło]
Harry, Ron i Hermiona kontynuują swoją tułaczkę, ukrywając się w różnych odległych i bezludnych miejscach. Harry zakopuje w ziemi magiczne oko Szalonookiego. Dni mijają im na szukaniu jedzenia i przeprowadzkach oraz snuciu planów odnalezienia pozostałych horkruksów. Harry z medalionem na szyi wybiera się w pelerynie-niewidce po jedzenie, ale na widok dementorów, nie jest w stanie wyczarować patronusa. Cała trójka zaczyna wątpić w pomyślność misji zniszczenia horkruksów. Prócz tego muszą znosić zimno i głód. Udają się też w okolicę sierocińca, gdzie wychowywał się Tom Riddle. Pewnej nocy, obozując nad brzegiem rzeki (niewidzialni dzięki zaklęciom ochronnym), przypadkiem podsłuchują rozmowę kilku osób - uciekinierów. Rozpoznają po głosach dwóch goblinów (Gornaka i Gryfka), Deana Thomasa, Teda Tonksa i Dirka Cresswella. Mówią o nieudanej próbie kradzieży miecza Gryffindora z gabloty szkolnej udaremnionej przez Severusa Snape'a. Brali w niej udział członkowie Gwardii Dumbledore'a: Luna, Ginny i Neville. Gobliny opowiadają też o tym, że postanowiły się ukrywać, ponieważ nie godzą się na służenie czarodziejom w roli domowych skrzatów. Jeden z nich mówi także o tym, że w Banku Gringotta znajduje się obecnie podróbka miecza Godryka Gryffindora. Dean podkreśla swoją wiarę w Harry'ego i popiera go w walce z nowym reżimem i śmierciożercami. Gdy odchodzą, Hermiona wyciąga z torebki portret Fineasa Nigellusa Blacka. Wraz z Harrym wypytuje go o Miecz Gryffindora. Nigellus opowiada im, że ostatnią osobą, która użyła miecza, był Albus Dumbledore, by zniszczyć pierścień (horkruks). Harry'emu wraca radość po odkryciu tych faktów – wie już, że miecz może niszczyć horkruksy. Ron jest zły (ma na szyi horkruksa) i gasi entuzjazm Harry'ego. Wyrzuca mu wszystkie swoje żale, że Harry nie wie co robić, a on – ranny i głodny – ma już tego wszystkiego dosyć. Dochodzi między nimi do spięcia z użyciem różdżek – Hermiona w porę wyczarowuje tarczę ochronną. Ron opuszcza przyjaciół i w gniewie deportuje się z obozu. Hermiona płacze, a Harry zasypia rozgoryczony i otępiony kłótnią.
Ciekawostka[edytuj | edytuj kod]
- Jest to pierwszy raz w serii, kiedy pojawia się wulgaryzm (dokładniej użyte zostało słowo „gówno”). Określenia tego użył jeden z grupy uciekinierów w odniesieniu do magazynu Żongler.
| Poprzednik Złodziej |
Rozdziały książki „Harry Potter i Insygnia Śmierci” | Następca Dolina Godryka |
