Znikanie (ang. Vanishment) — magiczna sztuka znikania obiektów, czyli powodowania, że obiekt przestaje istnieć. Przedmioty, które zniknęły przechodziły do „niebytu, czyli wszędzie”[4]. Była to jedna z czterech głównych gałęzi transmutacji, stanowiąca przeciwieństwo wyczarowywania, które polegało na tworzeniu nowych przedmiotów.
Znikania nauczano w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie podczas czwartego[5] i piątego[2] roku nauki w ramach lekcji Transmutacji i uznawano je za magię na poziomie Sumów. Uczniowie Hogwartu uważali sztukę znikania za strasznie trudną dziedzinę magii, ponieważ jej opanowanie wymagało zarówno sporo czasu, jak i praktyki[6].
Historia[]
Uczeni ze Szkoły Magii i Czarodziejstwa Ilvermorny napisali esej na temat swojego raportu o zniknięciach, który ukazał się w czasopiśmie Transmutacja Współczesna[7].
W 1991 roku Harry Potter przez przypadek spowodował zniknięcie szklanej szyby ochraniającej terrarium dla węży w zoo w Surrey, uwalniając przebywającego tam boa dusiciela. Był to jeden z przejawów ukrytej magicznej mocy Harry'ego, spowodowany gniewem chłopaka na odepchnięcie go przez Dudleya i Piersa sprzed wybiegu[8].
W 1992 roku Gilderoy Lockhart próbował uleczyć złamane ramię Harry'ego Pottera po meczu Quidditcha używając zaklęcia uzdrawiającego Brackium Emendo[9]. Jednakże jego niekompetencja spowodowała, że zamiast uleczyć ramię Harry'ego, spowodował zniknięcie wszystkich kości z jego ręki. W tym samym roku Severus Snape użył zaklęcia Vipera Evanesca, aby usunąć węża, którego wyczarował Draco Malfoy, aby pokonać Harry'ego Pottera podczas ich potyczki w Klubie Pojedynków[10].
Profesor Minerwa McGonagall przedstawiła swojej klasie znikanie w formie zaklęcia znikania na pierwszej lekcji Transmutacji z uczniami piątego roku w 1995 roku. Na początku przedstawiła trudność związaną ze znikaniem przedmiotów oraz stosowaną technikę, a następnie poprosiła uczniów o ćwiczenie zaklęcia znikania ślimaków[6]. Kiedy żaden z uczniów, z wyjątkiem Hermiony Granger, nie był w stanie poprawnie rzucić zaklęcia, profesor McGonagall poprosiła uczniów o ćwiczenie zaklęcia przez noc, aby następnego dnia wykazać się jego skutecznym opanowaniem[6]. Podczas drugiej lekcji uczniowie otrzymali w ramach pracy domowej pytania dotyczące zaklęcia znikania[6]. Jednakże na lekcji w dniu 6 września uczniowie mieli przerwę od tego zaklęcia i zamiast tego jako zadanie otrzymali do napisania długi i trudny esej na temat zaklęcia Inanimatus Conjurus[11].
W tym samym roku profesor McGonagall ponownie wróciła do prowadzenia lekcji na temat znikania przedmiotów, tym razem skupiając się na tym, aby każdy potrafił spowodować zniknięcie myszy, co stanowiło większą trudność niż znikanie bezkręgowców[2]. W tygodniu poprzedzającym mecz Gryffindor - Slytherin McGonagall powstrzymała się od zadawania uczniom zadań domowych, aby Reprezentacja Gryffindoru w Quidditchu mogła ćwiczyć do nadchodzącego meczu[12]. Pod koniec roku szkolnego, podczas egzaminów Standardowych Umiejętności Magicznych, znikanie było częścią zaliczenia egzaminu praktycznego z Transmutacji. Harry'emu Potterowi udało się spowodować całkowite zniknięcie iguany podczas Suma z Transmutacji[13].
W 1995 roku Severus Snape użył zaklęcia znikania, aby pozbyć się nieudanego eliksiru spokoju uwarzonego przez Harry'ego Pottera bez dodatku ciemiernika, który stanowił ważny składnik tego eliksiru[14]. W 1996 roku Albus Dumbledore podczas pojedynku z Lordem Voldemortem sprawił, że ognisty wąż wyczarowany przez czarnoksiężnika zniknął[15].
W 1997 roku Harry Potter użył zaklęcia znikania, aby pozbyć się węża, który zagrodził mu ścieżkę podczas poszukiwania horkruksów Lorda Voldemorta[16]. 1 maja 1998 roku Minerwa McGonagall również z łatwością spowodowała zniknięcie ognistego węża, którego wyczarował Severus Snape podczas ich pojedynku w Hogwarcie[4].
Natura[]
W porównaniu z trzema pozostałymi gałęziami transmutacji, znikanie wydawało się umiarkowanie trudne — nauczano go na czwartym[5] i piątym[2] roku w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie — i było uważane za jedno z najtrudniejszych zaklęć transmutacyjnych testowanych podczas egzaminu praktycznego na Sumach[13]. Aby odpowiednio przeprowadzić znikanie, należało pracować z jasną i opanowaną głową. Przykładowo nie udało się przeprowadzić w skuteczny sposób znikania Hannie Abbott, która podczas egzaminu praktycznego miała spowodować zniknięcie fretki, a zamiast tego jakimś cudem udało jej się ją pomnożyć w stado flamingów, przez co konieczne było przerwanie egzaminów[13].
Ze względu na swoją złożoność Minerwa McGonagall twierdziła, że wyczarowywanie, jako przeciwieństwo znikania, było jeszcze trudniejsze do opanowania. Wyczarowywania nie nauczono w Hogwarcie aż do szóstego roku, w ramach przygotowania do Owutemów[6].
Trudność przeprowadzenia znikania danego obiektu była skorelowana ze złożonością organizmu, który miał zniknąć. Przykładowo bezkręgowce (takie jak ślimaki) były łatwiejsze do zniknięcia niż kręgowce, natomiast ssaki (takie jak mysz) stanowiły największe wyzwanie[2][13].
Znikanie epidemiczne było zakaźną chorobą czarodziejów leczoną w Klinice Magicznych Chorób i Urazów Szpitala Świętego Munga. Nie było wiadomo, czy znikanie części ciała było przyczyną, czy też skutkiem tej choroby, chociaż mogło być związane z zarażeniem się od jakiegoś magicznego stworzenia (ponieważ było ono leczone na oddziale zakażeń magicznych w Szpitalu Świętego Munga)[17]. Prawdopodobnie choroba ta mogła również powodować całkowite zniknięcie czarodzieja, lecz nie zostało to udokumentowane.
Metody znikania[]
Istniało kilka metod mogących zostać wykorzystanych w celu zniknięcia obiektu. Poznane zostały dotychczas trzy takie metody: Zaklęcie znikania (najpopularniejsze), wykorzystanie Szafki Zniknięć, wykorzystanie Pokoju Życzeń.
Zaklęcie znikania[]
- Zobacz więcej: Evanesco
W przeciwieństwie do zaklęć wyczarowywania, znikania różnych obiektów można dokonać za pomocą tego samego zaklęcia znikania, jakim było Evanesco[2][14][5][18]. Evanesco było zaklęciem, którego nauczano na piątym roku nauki w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Zaklęcie to było praktykowane przez cały piąty rok szkolny w Hogwarcie[2][6]. Zaklęcie znikania stanowiło część praktycznego egzaminu podczas Sumów, co oznacza, że zaklęcie to było uznawane przez Ministerstwo Magii za elementarną magię[13].
Istniały również zaklęcia powodujące znikanie określonych rzeczy, wśród których można wyróżnić zaklęcie Vipera Evanesca, powodujące znikanie węży oraz zaklęcie Anapneo, które powodowało udrożnienie dróg oddechowych podczas zakrztuszenia[10][19][20]. Zaklęcie Vipera Evanesca było specyficznym zaklęciem, którego można było użyć jedynie do zniknięcia zamierzonego celu, którym w tym przypadku były węże[10]. Podobnie z zaklęciem Anapneo, które umożliwiało jedynie udrożnienie dróg oddechowych ze wszelkich blokad uniemożliwiających oddychanie[20].
Szafka Zniknięć[]
- Zobacz więcej: Szafka Zniknięć
- Albus Dumbledore
Ale mówiłeś, że udało ci się wpuścić śmierciożerców do mojej szkoły... Przyznaję, wydawało mi się to niemożliwe... Jak tego dokonałeś?
- Draco Malfoy
Musiałem naprawić tę szafkę, w której wszystko znika, od lat nikt jej nie używał. W zeszłym roku zginął w niej Montague.
- Albus Dumbledore
Aaaach... Bardzo sprytne... Są chyba dwie takie szafki?
- Draco Malfoy
Druga jest w sklepie Borgina i Burkesa, ale pomiędzy nimi jest coś w rodzaju przejścia. Montague powiedział mi, że kiedy go zatrzasnęli w tej w Hogwarcie, ugrzązł w stanie zawieszenia, chociaż czasem słyszał, co się dzieje w szkole, a czasami, co się dzieje w sklepie, jakby szafka wędrowała między tymi dwoma miejscami, ale jego nikt nie słyszał... W końcu udało mu się z niej deportować, chociaż nie zdał jeszcze egzaminu. O mały włos nie umarł, jak to robił. Wszyscy uważali, że to była naprawdę wspaniała przygoda, tylko ja jeden zdałem sobie sprawę, co to oznacza... nawet Borgin tego nie wiedział... tylko ja zrozumiałem, że można się dostać do Hogwartu przez te szafki, trzeba tylko naprawić tę zepsutą.
— Rozmowa Draco Malfoya z Dumbledore'em o sposobie wprowadzenia Śmierciożerców do Hogwartu[źródło]
Szafka Zniknięć to specjalny mebel znajdujący się w zamku Hogwart, który losowo znikał i pojawiał się ponownie. W związku z tym można go było używać do znikania rzeczy na określony (skończony) czas, ponieważ szafka zawsze pojawiała się ponownie w pewnym momencie w przyszłości. Stan szafki określał czy obiekt pojawi się w bliźniaczej szafce po jego zniknięciu. Jeśli szafka była zniszczona lub uszkodzona, zniknięcie nie było stuprocentowo skuteczne i przedmiot zostawał uwięziony w stanie podobnym do limbo. Tylko w pełni sprawna i nieuszkodzona Szafka Zniknięć umożliwiała skuteczne przejście obiektu między bliźniaczymi szafkami[21].
Para Szafek Zniknięć pełniła funkcję przejścia pomiędzy dwoma miejscami. Przedmioty umieszczone w jednej szafce pojawiały się w drugiej. Szafki prawdopodobnie pozostawały bierne na wszystkie znane zaklęcia obronne, ponieważ w 1997 roku z powodzeniem zostały one użyte do przemieszczenia kilku Śmierciożerców ze sklepu Borgina i Burkesa do szkoły w Hogwarcie[21].
Pokój Życzeń[]
- Zobacz więcej: Pokój Życzeń
Podobnie jak Szafka Zniknięć, Pokój Życzeń również znikał i pojawiał się ponownie, choć działo się to na czyjeś życzenie. Rzeczy pozostawione w pokoju, gdy już nie były potrzebne, znikały razem z samym pokojem, aż do późniejszego okresu, kiedy ktoś potrzebował konkretnego przedmiotu. Wtedy, aby go odzyskać, był on z powrotem wyczarowywany w Pokoju Życzeń.[22][23][24]. Nie wiadomo, czy pomieszczenie nadal pełniło swoją funkcję po zniszczeniu go przez Szatańską Pożogę.
Znani praktykujący[]
Praktykujący | Przedmiot | Data | Opis |
---|---|---|---|
(postać fikcyjna) |
Kapelusz małżonki barona[25] | XV wiek[25] | Czara Mara spowodowała zniknięcie kapelusza damy na pałacowych błoniach królestwa, po tym jak przebiegły szarlatan kazał jej wykonywać zaklęcia rzucane przez głupiego króla[25]. |
|
Ognisty wąż[15] | 18 czerwca 1996 roku[15] | Albus Dumbledore podczas pojedynku z Lordem Voldemortem w atrium Ministerstwa Magii sprawił, że ognisty wąż wyczarowany przez czarnoksiężnika zniknął[15]. |
|
Ślimak/mysz[2][6] | Co roku na lekcjach klas piątych[2][6] | Minerwa McGonagall jako nauczyciel transmutacji przedstawiała co roku klasom piątym zaklęcie znikania na ślimakach (bezkręgowcach) i myszach (kręgowcach), które później pojawiało się podczas egzaminu praktycznego z transmutacji na Sumach[2][6]. |
Ognisty wąż[4] | 1 maja 1998 roku[4] | Minerwa McGonagall podczas zaciętej walki z Severusem Snapem początkowo wykorzystała płomienie z pochodni by utworzyć ogniste lasso skierowane w stronę Snape'a, które ten przetransmutował w wielkiego czarnego węża, lecz momentalnie McGonagall usunęła ognistego węża pozostawiając jedynie obłok dymu[4]. | |
|
Wąż[10] | 17 grudnia 1992 roku[10] | Severus Snape użył zaklęcia Vipera Evanesca, aby spowodować zniknięcie węża, którego wyczarował Draco Malfoy, aby pokonać Harry'ego Pottera podczas ich pojedynku w Klubie Pojedynków[10]. |
Niepoprawnie uwarzony eliksir spokoju[14] | 1994 rok[14] | Severus Snape użył zaklęcia znikania, aby pozbyć się nieudanego eliksiru spokoju uwarzonego przez Harry'ego Pottera.[14]. | |
|
Pieczony bażant[20] | 1996 rok[20] | Horacy Slughorn za pomocą zaklęcia Anapneo udrożnił drogi oddechowe Marcusa Belby'ego, który zakrztusił się dużym kawałkiem bażanta, chcąc odpowiedzieć na pytanie Slughorna dotyczące jego znajomości z wujkiem Damoclesem, będącym wybitnym wytwórcą eliksirów[20]. |
|
Zwoje pergaminów[18] | 1995 rok[18] | Bill Weasley jednym ruchem różdżki z wykorzystaniem zaklęcia Evanesco usunął wszystkie zwoje pergaminów ze stołu na Grimmauld Place 12, kiedy Harry wszedł do pomieszczenia[18]. |
|
Ślimak[6] | 3 września 1995 roku[6] | Hermiona Granger jako jedyna z całej piątej klasy spowodowała zniknięcie ślimaka już po trzecim użyciu zaklęcia Evanesco podczas pierwszej lekcji transmutacji w 1995 roku[6]. |
|
Iguana[13] | Wtorek w pierwszym tygodniu Sumów w 1996 roku[13] | Harry Potter z sukcesem spowodował całkowite zniknięcie iguany podczas egzaminu praktycznego z Transmutacji[13]. |
|
Wymioty[26] | 1994 rok[26] | Lee Jordan wielokrotnie opróżniał zaklęciem znikania kubełek wypełniony malowniczymi wymiotami, podczas pokazu magicznych cukierków Freda i George'a Wealeyów[26]. |
|
Wąż[19] | 1988 rok[19] | Patricia Rakepick jako nauczyciel Obrony przed Czarną Magią nauczała uczniów piątego roku zaklęcia powodującego znikanie węża - Vipera Evanesca[19]. |
Ślimak/mysz[2][6] | Co roku na lekcjach klas piątych[2][6] | Uczniowie klas piątych co roku mieli za zadanie ćwiczyć zaklęcie znikania na ślimakach (bezkręgowcach) i myszach (kręgowcach) zarówno podczas lekcji transmutacji, jak i poza nimi. Ponadto zaklęcie znikania pojawiało się również podczas egzaminu praktycznego z transmutacji na Sumach[2][6]. |
Za kulisami[]
- Według testu W.O.M.B.A.T. możliwe było zniknięcie zarówno obiektów nieożywionych, jak i ożywionych.
- Warto zauważyć, że znikanie zamiast powodować, że coś przestaje istnieć, powodowało, że przedmioty przechodziły do „niebytu, czyli wszędzie”. Nie należy tego jednak interpretować metafizycznie. Możliwym wynikiem znikania mógł być taki stan, w którym układ atomów, który nadawał danej rzeczy określony kształt i wagę, po prostu ulegał zmianie, przy czym odległość między atomami zwiększała się do punktu, w którym obiekt tracił swoje wyjściowe właściwości i wydawał się całkowicie znikać, czyli w istocie być wszędzie i nigdzie. Byłoby to zgodne z prawem zachowania masy, ale energia potrzebna do osiągnięcia takiego stanu (rozerwanie wszystkich wiązań chemicznych obiektu) mogłaby zostać wyjaśniona jedynie magią.
- Nie wiadomo, czy zniknięcie żywej istoty spowodowałoby jej śmierć, czy po prostu wprowadziłoby ją w świadomy, pośredni stan do czasu przywołania jej z powrotem do istnienia. Według Minerwy McGonagall obiekty, które zniknęły przechodziły „do wszystkiego”, co może sugerować, że zaginione istoty rzeczywiście istniały, aczkolwiek w nieznanej formie.
- Odzyskanie zaginionych obiektów mogło być możliwe, ponieważ Bill Weasley spowodował zniknięcie zwojów z planami Zakonu Feniksa, aby je ukryć przed Harrym Potterem.
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (gra)
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć (tylko wspomniane)
- Harry Potter (strona internetowa) (tylko wspomniane)
- LEGO Harry Potter: Lata 5−7
- Harry Potter: Gra Karciana
- Harry Potter: Hogwarts Mystery
- Harry Potter: Zagadki i magia
- Harry Potter: Żywa Magia
Przypisy
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 17, Dziedzic Slytherina
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 15, Wielki Inkwizytor Hogwartu
- ↑ Harry Potter (strona internetowa)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 30, Ucieczka Severusa Snape'a
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Harry Potter: Hogwarts Mystery, rok 4, rozdział 3, Wszystko o nieśmiałkach - Lekcja Transmutacji „Evanesco”
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 13, Szlaban u Dolores
- ↑ Transmutacja Współczesna, wydanie 2579, Essays: Ilvermorny Scholars Vanishment Report (zobacz tę grafikę)
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 2, Znikająca szyba
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 10, Złośliwy tłuczek
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 11, Klub pojedynków
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 14, Percy i Łapa
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 19, Lew i wąż
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 13,7 13,8 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 31, Sumy
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 12, Profesor Umbridge
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 36, Jedyny, którego zawsze się bał
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 22, Szpital Świętego Munga
- ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 5, Zakon Feniksa
- ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 Harry Potter: Hogwarts Mystery, rok 5, rozdział 22, Agent Chaosu – Lekcja obrony przed czarną magią „Vipera Evanesca”
- ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 7, Klub Ślimaka
- ↑ 21,0 21,1 Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 27, Wieża rozjarzona błyskawicami
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 18, Gwardia Dumbledore'a
- ↑ Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 21, Tajemny pokój
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 31, Bitwa o Hogwart
- ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 Baśnie barda Beedle'a, baśń Czara Mara i jej gdaczący pieniek
- ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 17, Dekret Edukacyjny Numer Dwadzieścia Cztery